Κάθε μέρα καταφθάνουν και άλλοι ταξιδιώτες του κόσμου στο χοστέλ. Από την Αργεντινή 3 κοπέλες μας περάσανε για Ιταλούς, ένας νοτιοαφρικανός μας λέει πόσο όμορφα πέρασε στην Ελλάδα τις τρείς τελευταίες φορές που την έχει επισκεφτεί, ο χοσέ από την Μποκοτά είναι σχεδιαστής επίπλων και κοντεύει να βάλει τα κλάματα μόλις του είπα ότι είμαι Έλληνας, είναι το μεγάλο του όνειρο να πάει κάποια μέρα και μου κάνει την μία ερώτηση πίσω από την άλλη για να αποκομίσει πληροφορίες, με κέρδισε εύκολα, όταν καταφέρεις να έρθεις θα σε φιλοξενήσω εγώ, του λέω, και με αγκαλιάζει αδελφικά, όλα αυτά τρώγοντας πρωινό.
Ο χρυσός, λένε, έχει ανεκτίμητη αξία διότι τον έχουν λίγοι, έτσι κι εμείς πήγαμε να βρούμε αυτούς που τον φυλάνε. Στην Μποκοτά υπάρχει και μουσείο χρυσού - museo de oro – βρίσκεται κοντά στην βάση μας, όπως όλα σχεδόν τα σημεία ενδιαφέροντος της πόλης, πριν φτάσουμε όμως στο μουσείο έχουμε μια πολύ σημαντική προτεραιότητα, χρειαζόμαστε χρήματα και το αναφέρω διότι, το αυτονόητο καμιά φορά είναι πολύ μακριά από την πραγματικότητα. Έχουμε δοκιμάσει να κάνουμε ανάληψη απο αυτόματο μηχάνημα αρκετές δεκάδες φορές, αλλά μόνο 2 φορές το καταφέραμε. Πολλά μηχανήματα – Cajeros automaticos – δεν λειτουργούν προσωρινά, αλλά τα περισσότερα νομίζω δεν έχουν ούτε σεντ μέσα, ποια είναι η λύση; Μόλις βρεις αυτό που θα σου κάνει την χάρη να βγάλει από το αδιέξοδο της αφραγκίας, παίρνεις όσα πιο πολλά μπορείς. Πήρα και μία κολομβιανή κάρτα για το κινητό, κοστίζει μόνο 3 ευρώ από τα οποία τα 2 είναι χρόνος ομιλίας.
Κάθε μεσημέρι συνηθίζω να πεινάω και όχι μόνο εγώ, πριν πάμε στο μουσείο δεν τρώμε κάτι πρώτα, ρωτάω τους φίλους μου, που όχι μόνο συμφωνούν αλλά έχω την εντύπωση ότι το είχαν σκεφτεί πολύ νωρίτερα από μένα. Η τοπική κουζίνα και ειδικά οι σπεσιαλιτέ τους είναι εξαιρετικές τελικά, και όπως είναι φυσικό δεν έμεινε χώρος για γλυκό.
Πως θα μπορούσε να είναι ένα μουσείο χρυσού, μα φυσικά ότι πιο σύγχρονο και αξιόλογο από κάθε άλλο μουσείο, όπως λένε μια εικόνα χίλιες λέξεις για αυτό σύντομα θα ανεβάσω φωτογραφίες, δεν μου είναι και πολύ εύκολο αλλά σύντομα θα το οργανώσω κι αυτό.
Το βράδυ είπαμε να πάμε κάπου παραδοσιακά, σε ένα τοπικό μπάρ όπου μόνο οι ντόπιοι πάνε. Αυτό που διαλέξαμε το συστήνει και ο οδηγός μας, Lonely Planet, και μόνο από το όνομα φαίνεται να είναι καλό, Escobar Rosas. Μία πολύ μικρή είσοδος με τζαμαρία αλλά δεν φαίνεται να έχει κόσμο, λέμε να τσιμπήσουμε κάτι πρώτα και πάμε ακριβώς απέναντι παραγγέλνοντας κάτι σαν κρέπα με κοτόπουλο και ρύζι. Επιστρέφουμε ξανά στο μπάρ, ένας τύπος με μακριά μαλλιά, μαύρο μπουφάν και φουσκωμένες τσέπες εμποδίζει την είσοδο και μας ζητάει 10,000 πέσος που είναι περίπου 4 ευρώ, για να μπούμε, διαφωνώ και του λέω ότι είναι πολύ ακριβά αλλά μου εξηγεί ότι στην τιμή περιλαμβάνονται και 2 ποτά. Είναι τελικά πολύ μικρότερο από ότι φαίνεται απ έξω, μέχρι να δούμε την στενή ξύλινη σκάλα που οδηγεί στο υπόγειο, εκεί από όπου έρχεται η μουσική. Χορέψαμε και ήπιαμε μαζί με κολομβιανούς και κολομβιανές, συστηθήκαμε με το aguardiente, το παραδοσιακό ποτό της Κολομβίας και με ξεδιψάσαμε με Club Colombia, μπύρα τοπική και πολύ νόστιμη.
Έφτασε το πρωί και χαιρετίσαμε την Καρολίνα που φεύγει με την αδερφή της σε περίπου 2 ώρες για την Αργεντινή, για να ζήσει εκεί για πάντα, δεν μπορεί να κρατήσει την συγκίνηση της αλλά είναι ώρα για όλους μας. Δεν προλάβαμε να πάμε 2 τετράγωνα παραπάνω και μας φωνάζει ένας τύπος από το Βιετνάμ που μένει στο ίδιο χόστελ, το πάρτυ συνεχίζεται σε ένα εστιατόριο που ανοίγει μόνο για αυτό τον σκοπό, περίπου στα 20 άτομα από όλο τον κόσμο μπαίνουμε μέσα και ο ιδιοκτήτης μοιράζει σε όλους μπύρες, οι γνωριμίες που κάνεις όταν δεν αφήνεις τις ευκαιρίες να πάνε χαμένες, είναι μοναδικές.
Έφτασε η ώρα να φύγουμε, το λεωφορείο για Μεντεγίν φεύγει στις 05:00, αλλά αποκλείεται να το προλάβουμε, έτσι κι αλλιώς δεν μας κυνηγάει και κανείς. Η διαδρομή πρέπει να είναι περίπου στις 9 ώρες και η τιμή στα 25 ευρώ αλλά τίποτα δεν πήγε όπως μας είπαν. Πληρώσαμε κάτι λιγότερο από 17 ευρώ και φτάσαμε στον προορισμό μας μετά από 12 ώρες!
Επιτέλους είμαστε στο Μεντεγίν, την πόλη της αιώνιας άνοιξη και αυτό που θα μας συμβεί σε αυτή την πόλη, ακόμα και να μας το λέγανε δεν θα το πιστεύαμε…
Αύριο η συνέχεια….
Ταξιδέψτε μαζί μας στον μαγικό κόσμο του κόσμου…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου